دوستِ دخترم از من (15 ساله، پسر) جدا شده است. ولی ما خیلی یکدیگر را دوست داشتیم. من نمی¬توانم این جُدایی را تَحمُل کنم. خیلی دردآور است. برای همین هم من اَغلب پس از مدرسه او را تَعقیب کرده و سَعی می¬کنم او را مُجدداً بِدست بیاورم. او دیروز به من گفت، اجازه ندارم این کار را انجام دهم. آیا حرف او صَحیح است؟

بله، صَحیح است. شما اِجازه ندارید بر خَلافِ مِیلَش، او را تَعقیب کنید.
جُدایی از دوستِ دختر یا دوستِ پسر همیشه دَرآور است.
اگر هَنوز هم عاشق باشید، این دَرد بیشتر است.

اما در یک عِشق دو نَفر سَهیم هستند.
این که به دوستِ دخترِ خود اِجازه بِدهید بِرود، دُشوار است.
امّا اگر او نمی¬خُواهد، نِمی¬توانید او را نِگَه دارید.
رابطه¬یِ عاشقانه زمانی زیباست که داوطلبانه باشد.
یعنی در صُورتی که هر دو طَرَف این رابطه را بِخواهند.

شما نیز دوست نَخواهید داشت که مَجبور به یک رابطه¬یِ عاشقانه باشید.
هَمچنین از نَظَرِ قانونی نیز تَعقیب کردن یک شَخص مَمنوع است.
این بِدان مَعنی است که: او را بر خَلافِ مِیلَش دنبال کنید.

سَعی کنید ذِهنِ خُود را مُنحرف کَرده و به چیزهایِ دیگر فِکر کنید.
مَواردِ ذِیل برایِ بِهبود تَبِ عِشق کُمک کُننده هستند:
با یک نَفر درباره آن صُحبت کنید.
شاید هم گِریه کنید.
ورزش یا کارِ مُفیدِ دیگری انجام دَهید.