مُراقِبانِ شُما در خانه‌یِ جمعی باید بر شُما نِظارَت داشته باشند.
این یَعنی: شُما اِجازه نَدارید مُدَّت زَمانِ طولانی در خارِج از خانه بِمانید.
دُرُست است که به شُما بِگویند:
شُما باید شَب‌ها به مُوقع به خانه بَرگَردید.
اما شُما این حَق را نیز دارید، که با دوستان خُود سَرگَرمی داشته باشید.
گاهی اُوقات شاید به زَمان تَوَجُّه نَداشته باشید.
شُما خِیلی دیرتر از آنچه مُقَرَر شُده بوده، به خانه بازمی‌گَردید.
آنگاه در صُورتی که در مَحَلِ اِقامت کَمی سَخت‌گیرتَر با شُما بَرخُورد شَوَد، درست است.
اَمّا گاهی اوقات نیز نِمی‌توانید بَرای این دیر آمَدن کاری اَنجام دَهید.
زیرا اتوبوس تأخیر دارد.
زیرا قرار اداری کَمی بیشتر طول کِشیده است.
آنگاه جَریمه شُدن شُما عادلانه نیست.
مَراقِبانِ شُما باید به یِک چِنین مُورِدی تَوَجُّه کُنند.
چِنانچِه حَبسِ خانگی دَریافت کُنید، شاید عادلانه نَباشد.
چنانچه احساس می‌کنید که با شما ناعادلانه رفتار شده است، می‌تَوانید کُمَک بِگیرید.
شُما می‌تَوانید به عُنوان مِثال با قَیِّم خُودتان راجِع بِه آن صُحبَت کُنید.