من (15 ساله) اجازه‌ی استعمال دخانیات را در آلمان ندارم. چرا؟ قانون حِمایت از جَوانان چیست؟

قانون حِمایت از جوانان از کودکان و جوانان در برابر خَطرات مُحافظت می‌کند.
این قانون بیشتر در مَکان‌های عمومی کاربرد دارد، یعنی در خارج از خانه شما.
در این مَکان‌ها، بزرگسالان نباید انجام بعضی از کارها را به کودکان و جوانان اجازه دهند.
اما اگر آنها این کارها را انجام دهند، ممکن است بزرگسالان جریمه شوند.

قانون بین کودکان و جوانان تفاوت قائل می‌شود.

چه چیزی باید برای شما مَمنوع شود؟
شما اِجازه ندارید پس از ساعت 23 در مِهمان‌سَراها یا سالن‌های پذیرایی باشید.
شما اِجازه شرکت در بَخت آزمایی که در آن پولی بدست بیاورید را ندارید.
شما اِجازه نوشیدن اَلکل و استعمال دخانیات را ندارید.
شما اِجازه خرید یا اجاره فیلم‌های “غیرمُجاز برای رده‌ی سنی خود” را ندارید.

برای هر فیلم یک مَحدوده‌ی سِنی وُجود دارد، که اَفراد از آن سِن به بَعد اِجازه تماشای آن فیلم را دارند.
این مورد بر روی بسته‌بندی فیلم درج شده است.
این مُقررات برای کُنسول‌های بازی، کامپیوتر و بازی‌های موبایل نیز وجود دارند.
در صورتی که به اِطلاعات بیشتری نیاز دارید، می‌توانید به این سایت مراجعه کنید:
https://www.rosenheim.de/fileadmin/Dateien/Jugendamt/Jugendschutztabelle_01.pdf
برای بزرگسالان: قانون به زبان‌های مختلف برای جوانان در دسترس بوده و از طریق ذیل قابل سفارش است:
http://www.drei-w-verlag.de/shop/shop/juschg-tabelle-in-6-sprachen.html

من (دختر، 15 ساله) اجازه ندارم که به تنهایی بیرون بروم. وقتی دوستانم برنامه‌ای برای بیرون رفتن دارند، باید دَرخواست آن‌ها را رَد کنم و یا برادرم را با خود ببرم. باید چکار کنم؟

می‌توانید سعی کنید با والدین خود در این رابطه صحبت کنید.
زیرا: این حَق شما است که به تنهایی کاری را انجام دهید.
حقوقی به نام حقوق کودکان وجود دارد.
این حقوق برای تمام کودکان و نوجوانان در سراسر دنیا صدق می‌کنند.
سه مورد از این حقوق را می‌توانید به والدین خود توضیح دهید.

شما این حق را دارید که به صورت برابر با شما رفتار شود!
این یعنی: با شما باید درست مانند برادرتان رفتار شود.
شما حق داشتن اوقات فراغت و تفریح دارید!
این یعنی: شما اِجازه دارید به تنهایی تصمیم بگیرید، که اوقات فراغت خود را چگونه سپری کنید.
شما حق داشتن حریم خُصوصی خود را دارید!
این یعنی: شما باید برای خود و دوستانتان زمان داشته باشید.

شاید والدین به شما گوش نمی‌دهند.
شاید جرأَت نمی‌کنید که در این رابطه با آن‌ها صحبت کنید.
در این مواقع می‌توانید به یک مراکز مشاوره تربیتی (Erziehungs-Beratungs-Stelle) مراجعه کنید.
هنگامی که مشکلی دارید، می‌توانید در آنجا به تنهایی مشاوره بگیرید.
در آنجا شخص مشاور می‌تواند با شما و همچنین به همراه والدینتان صحبت کند.
شما می‌توانید مراکز مشاوره تربیتی را به عنوان مثال از این طریق پیدا کنید:
http://www.bke.de/?SID=00F-6B8-FCB-4F5
در صورتی که در این سایت آدرس محل سُکونت خود را وارد کنید، می‌توانید نزدیک‌ترین مرکز مشاوره را پیدا کنید.

من یک پسر 14 ساله هستم. هنگامی که کار اِشتباهی می‌کنم، پدرم مرا کُتَک می‌زند. من خیلی به او اِحترام می‌گذارم. اما دوست دارم، که او دیگر این کار را نکند. چطور می‌توانم این موضوع را به او بگویم؟

در اِبتدا می‌خواهیم موضوعی را به شما بگوییم:
کُتَک زدن کودکان در آلمان ممنوع است.
قانون می‌گوید:
کودکان حَق دارند از تربیت بدون خشونت بهره ببرند.
والدین اِجازه ندارند به طور عَمد به کودکان خود آسیب برسانند.
آن‌ها اِجازه ندارند به کودکان آسیب جسمی برسانند.
و آن‌ها اِجازه ندارند به کودکان آسیب روحی برسانند.
کُتَک زَدن یک آسیب جسمی و روحی است.

این حَق شما به عنوان فرزند برای والدین است.
این حَق برای این است که کودکان بتوانند سالم بزرگ شوند.
شما اِجازه دارید این را بگویید.

چِنانچه تمایل ندارید که به تنهایی با پدر خود صحبت کنید، می‌توانید از خَدمات مراکز مشاوره (Beratungs-Stellen) استفاده کنید.
در مونیخ می‌توانید از این طریق مرکز مشاوره‌ای (Beratungs-Stelle) را در نزدیک محل سکونت خود بیابید:
http://www.muenchen.de/dienstleistungsfinder/muenchen/1053/
در سراسر آلمان کودکان و نوجوانان می‌توانند از طَریق شماره تلفنی با نام (Nummer gegen Kummer) برای برطرف کردن غم و اندوه تماس بگیرند: 116111
شما می‌توانید به صورت رایگان با تلفن همراه خود با این شماره تماس بگیرید.
از ساعت 14 تا 20 افرادی در آنجا حضور دارند که می‌توانید با آن‌ها صحبت کنید.

من معمولاً شِکم‌درد و سَردرد دارم. در کُل اِحساس می‌کنم حالم خوب نیست. پزشک (مونث) نمی‌تواند به من کمک کند. حالا باید به یک جلسه روان درمانی بروم. آیا دیوانه شده‌ام؟

شما دیوانه نشده‌اید.
بیماری‌هایی وجود دارد که در آن‌ها اِستفاده از دارو کمک کننده است.
یا شما باید چیز دیگری را بخورید یا بنوشید، تا حالتان بهتر شود.
اما بیماری‌هایی وجود دارند که هنگام اِبتلا به آن‌ها مشخص نیست که چه چیزی می‌تواند کمک کننده باشد.

در سَردرد و شِکم‌درد معمولاً به این صورت است.
پزشک سعی می‌کند تا علّت دردهای شما را پیدا کند.
این کار گاهی اوقات می‌تواند نسبتاً مشکل باشد. زیرا ممکن است علّت آن روحی باشد.

در صورتی که او چیزی پیدا نکند، شما را به یک درمان‌گر اِرجاع می‌دهد.
درمان‌گران روان‌شناسانی (درمان‌گر روح) هستند ، که خیلی با شما صحبت می‌کنند.
آن‌ها سعی می‌کنند تا با کمک شما دلیل دردها را بیابند.
این کار می‌تواند برای شما مفید باشد.

دلایل مختلفی برای دردها وجود دارند:
دردها ممکن است از طریق نگرانی، ترس یا ناراحتی‌های شدید بوجود بیایند.
از طریق اتفاق بد، که شما در گذشته آن را تجربه کرده‌اید.
در جلسه درمان مشخص می‌شود که چرا شما درد دارید.
و این که چطور دردهای شما متوقف می‌شوند.
ما برای شما آرزوی بهبود می‌کنیم!

مادر و مادر بزرگم همیشه می‌گویند: “هنگامی که یک دختر با پاهای باز می‌نشیند، به این معنا است که او دیگر باکره نیست.” آیا این درست است؟

چنین چیزی را نمی‌توان از نوع نشستن تشخیص داد.
نَسل‌های گذشته در سالیان دور چِنین فکر می‌کرده‌اند.
زیرا می‌خواستند که دختران با پاهای بسته بنشینند.

داستان‌های مشابه زیادی وجود دارند (افسانه‌ها):
به عنوان مثال: “هنگامی که دختران دوچرخه سواری می‌کنند، آن‌ها دیگر باکره نیستند.”
یا: “دختران نباید بپرند، زیرا ممکن است پرده بکارتشان پاره ‌شود.”

این گفته‌ها گاهی سَبب سَردرگمی دختران می‌شوند.
آن‌ها سَبب محدود شدن حرکت یا رفتار دختران می‌شوند.
بعضی از دختران از اَنجام این رفتارها ترس دارند.

تَصورات مُشابهی در مورد عادت ماهانه یا حاملگی وجود دارد:
به عنوان مثال: “هنگامی که زنان عادت ماهانه دارند، نباید خود را بشویند، زیرا ممکن است مریض شوند.”
یا: “زنان می‌توانند در استخر حتی بدون رابطه جنسی حامله شوند.”

این گفته‌ها صحیح نیستند.
اگر شما یک دختر هستید، بهتر است با یک پزشک زنان مشورت کنید.
او می‌تواند درباره تمام این موضوعات اِطلاعات صحیح در اِختیار شما بگذارد.

والدین من می‌گویند، که من (16 ساله) باید در ارتباط با دوستان (مونث) آلمانی خود مواظب باشم. آن‌ها همگی با پسرها رابطه جنسی داشته‌اند. آیا به نظر شما این صِحَت دارد؟

ما نمی‌دانیم که آیا دوستان شما قبلاً رابطه جنسی داشته‌اند یا خیر.
رابطه جنسی می‌تواند به گونه‌های مختلف اَنجام شود.
ما در اینجا “آمیزش جنسی (Geschlechtsverkehr)” را در نظر می‌گیریم.
آمیزش جنسی یعنی: آلت تناسلی پسر وارد مَهبِل دختر می‌شود.

اَکثر دختران و پسران در آلمان چه کار می‌کنند؟
به طور منظم تعداد زیادی از جوانان مورد پرسش قرار می‌گیرند.
آن‌ها به طور ناشناس پاسخ می‌دهند: یعنی، آن‌ها نباید اِسم خود را بگویند.

یک کِلاس مَدرسه با 10 پسر و 10 دختر هم سِن خود را تصوّر کنید.
تنها چهار نفر از این دختران قبلاً آمیزش جنسی داشته‌اند.
این یعنی: شش دختر هنوز رابطه جنسی را شروع نکرده اند.
در پسران حدود سن 16 سالگی چنین است.
از میان آن‌ها هم فقط چهار پسر قبلاً رابطه جنسی داشته‌اند.

اغلب جوانان یار مناسب خود را پیدا نکرده‌اند.
برخی از حامله شدن می‌ترسند.
برخی احساس می‌کنند سن آنها کم است و یا از والدین می‌ترسند.
همه پسران و دختران باید فقط کاری را انجام دهند که برای آن‌ها درست است.

مدت زمان کمی است که در صورت من (پسر،14 ساله) مو روییده است. صِدای من حالت عَجیبی پیدا کرده است. اِحساس شَرم می‌کنم.

شما نِگران هستید چون بدن شما در حال تغییر است.
اما این کاملاً عادی است: شما در حال رشد هستید.

از حالا در بدن شما هورمون‌های جنسی تولید می‌شوند.
برای بدن شما این هورمون‌ها اِطلاعات جدیدی هستند.
آن‌ها به بدن می‌گویند که چه چیزی باید تغییر کند.
آن‌ها به تدریج بدن شما را به یک بدن رُشد یافته تبدیل می‌کنند.
این زمان تغییر “بلوغ (Pubertät)” نام دارد.

موها در قسمت زیر بغل و ناحیه تناسلی شما رشد می‌کنند.
شما ریش در می‌آورید، که می‌توانید آن را اِصلاح کنید یا نکنید.
صدای شما از حالت بچه‌گانه به یک صِدای مردانه تبدیل می‌شود.
اولین اِنزال در شما رُخ می‌دهد.
این یعنی: از آلت شما مایع مَنی بارور کننده بیرون می‌آید.
این تغییرات یک شبه رُخ نمی‌دهند، بلکه مدت زمانی طول می کشد.

و: هورمون‌ها سبب می‌شوند که شما اِحساسات را خیلی قوی حِس کنید.
گاهی اوقات خیلی غمگین هستید، گاهی اوقات خیلی عصبانی و گاهی اوقات خیلی خوشحال.
همه اینها به بلوغ و بزرگ شدن مربوط می‌شوند.
زمانی فرا می‌رسد که این تغییرات در اِحساس، دوباره آرام می‌شوند.

در کلاس من یک دختر 17 ساله است. او به ما گفته که در حقیقت یک پسر است. این برای من کمی گیج کننده است! چه طور باید با او رفتار کنم؟

این کاملاً قابل درک است که گیج شده باشید.
احتمالاً برای بسیاری از جوانان نیز همین طور است.
او مورد مهمی را درباره خودش به شما بیان کرده است: او اِحساس می‌کند که یک پسر است.
جِنسیت بدن او مانند جِنسیتی که آن را اِحساس می‌کند نیست.

قصد داریم تا این مورد را برای شما توضیح دهیم:
شما چه کَسی هستید؟ خودتان را چطور می‌بینید؟ این “هُویَّت (Identität)” شما است.
“هُویَّت جِنسی (Geschlechts-Identität)” تعیین می‌کند، که شما خود را به عنوان چه جنسیتی می‌بینید.
هنگامی که جِنسیتی که آن را اِحساس می‌کنید با ویژگی‌های بدن شما مطابقت ندارد، اینگونه نامیده می‌شود: “ترا-جِنسیتی (Trans-Gender)” یا “ترا-هُویَّت (Trans-Identität)”.
این بدان معنی است که، بعضی از دختران اِحساس می‌کنند که پسر هستند.
و بعضی از پسران احساس می‌کنند که دختر هستند.
همچنین بعضی از انسان‌ها به صورت دوجِنسیتی (inter-sexuell) متولد شده‌اند.
این بدان معنی است که، بدن آن‌ها مشخصاً پسر یا دختر نیست.
بعضی از آن‌ها اِحساس می‌کنند که نَه زن هستند و نَه مرد.
می‌بینید: هویت‌های جِنسی بسیار مختلفی وجود دارد!
بهتر است که برخورد شما با او مانند گذشته باشد.
یا می‌توانید از او بپرسید که چه چیزی را دوست دارد.
به عنوان مثال، او دوست دارد که چگونه مورد خطاب قرار گیرد.

یکی از دوستانم به من (پسری 16 ساله) گفته است که در آلمان می‌توان به باسن دختران دست زد و برای این کار مجازات نمی‌شویم، آیا این صِحّت دارد؟

خیر این صِحّت ندارد.
از ماه نوامبر سال 2016 (ماه آبان سال 1395) یک قانون جدید وجود دارد.
شاید دوست شما هنوز از این قانون خبر ندارد.

اکنون در قانون به این صورت آمده است:
کسی اجازه ندارد به بدن شخص دیگر، در صورتیکه او نخواهد، “به گونه‌ای جنسی” دست بزند.
“به گونه‌ای جنسی” یعنی:
لمس کردن، ربطی به مسائل جنسی داشته باشد.
یا اینکه لمس کردنِ یکی از نقاط جنسی بدن باشد.
برای مثال باسن، سینه‌ها یا میانِ پاها.
به این کار ” آزار جنسی” (sexuelle Belästigung) می‌گویند.

هر کس خودش تصمیم می‌گیرد که چطور لمس شود.
و هر کس خودش تصمیم می‌گیرد که کجای بدنش لمس شود.
به این می‌گویند: ” اختیار جنسی” (sexuelle Selbst-Bestimmung).
این حقّ همه انسان‌هاست.
هرکس که بر خلاف این قانون عمل کند، مجازات می‌شود.

من (پسری 16 ساله) باید مراقب باشم که خواهرهایم با پسرها بیرون نروند. آن‌ها باید در اماکن عمومی رفتار مناسبی داشته باشند. این در خانواده من به معنی آبرو و شرافت است. والدینم می‌گویند که من مسئول این مسئله هستم. این مسئله اغلب خسته‌کننده است. چکار می‌توانم بکنم؟

مراقبت از خواهران مطمئناً کار سخت و مسئولیت بزرگی است.
و این کار برای خواهرانتان نیز ناخوشایند است.
این کار برای آن‌ها یعنی: آن‌ها نمی‌توانند زندگی روزمره خود را آزادانه انجام دهند و از آن لذّت ببرند.

آبرو و شرافت در خیلی از خانواده‌ها مسئله بسیار مهمی است.
این موضوع را مد نظر قرار دهید که آبرو و شرافت برای شما و خانواده‌تان به چه معناست.
واینکه: برای شما واقعاً چه چیزی مهم است؟
اگر یکی از خواهرانتان پسری را ملاقات کند، چکار می‌کنید؟
متأسفانه خانواده‌هایی وجود دارند که به این خاطر با دختران با خشونت برخورد می‌کنند.
و می‌گویند: این بخاطر آبرو و شرافت است.
اما آبرو و شرافت نباید هیچ‌وقت به معنای خشونت باشد.

بسیاری از پسرانِ دیگر نپذیرفته‌اند که چنین مسئولیتی را برای آبرو و شرافت به عهده بگیرند.
آن‌ها می‌گویند: “آبرو و شرافت یعنی جنگیدن برای آزادی خواهرم.”
آبرو و شرافت را اینگونه نیز می‌توان دید.
شاید برای شما هنوز سخت باشد که اینگونه فکر کنید.
شاید به حمایت پسران دیگر نیاز دارید.
شما می‌توانید با پسرانی که طور دیگری در مورد آبرو و شرافت فکر می‌کنند، صحبت کنید.
شاید آن‌ها بتوانند به شما کمک کنند، تا تصمیم بگیرید که آبرو و شرافت برای شما به چه معناست.
آن‌ها را در اینجا پیدا می‌کنید:
www.heroes-net.de (در بسیاری از مکان‌های بزرگ)
http://www.aufbruch-neukoelln.de/